Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Απρίλιος, 2010

ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΕΕ - ΔΝΤ

Εικόνα
Με όσα ισχυρίζεται η κυβέρνηση για την προσφυγή στον μηχανισμό δανειοδότησης ΕΕ - ΔΝΤ και με όσα λένε η ΝΔ και το ΛΑΟΣ θεωρούν το λαό ή ηλίθιο ή κιοτή. Οι εργαζόμενοι και ο λαός πρέπει να αποδείξουν ότι δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο. Η ΕΕ, το ΔΝΤ, η κυβέρνηση και η πλουτοκρατία συγκροτούν ενιαίο μέτωπο άκρως εχθρικό και επικίνδυνο. O λαός έχει τη δύναμη να τους αποκρούσει και να τους διώξει οργανώνοντας την πάλη του και συγκροτώντας το δικό του μέτωπο για την ανατροπή, για λαϊκή εξουσία, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων. ΑΘΗΝΑ 24/4/2010 ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ Συμπαιγνία για να στενάξει κι άλλο ο λαός Εμπλουτίζει με νέα μέτρα την αντιλαϊκή λίστα Αντιδράσεις, ανταγωνισμοί και στο βάθος ανατροπές

ΣΤΙΣ ΑΓΡΙΕΣ ΕΠΟΧΕΣ ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ ΑΤΣΑΛΙ

Εικόνα
Ο πόλεμος κυβέρνησης, μεγαλοκαρχαριών και των παπαγάλων τους ενάντια στους εργαζόμενους είναι καθολικός. Οι θυσίες που επιβάλλουν στο λαό πιάνουν τόπο, αλλά για την αφεντομουτσουνάρα τους. Τα χειρότερα έρχονται. Μιλάμε για απόλυτη μείωση μισθών, συντάξεων, γενικά του λαϊκού εισοδήματος, ως συνέχεια των έως τώρα περικοπών και της φοροληστείας. Η ΓΣΕΕ Και η ΑΔΕΔΥ λένε πρώτα να κατατεθούν τα νομοσχέδια και μετά, αν χρειαστεί, αντιδρούμε . Τι λέτε ρε εργατοπατέρες; Εσείς θέλετε να βάλετε ταφόπλακα στους αγώνες. Δεν θέλετε να τους παρεμποδίσουμε. Δεν θέλετε να ακυρώσουμε την πολιτική που κάνει κόλαση τη ζωή μας. Δεν θέλετε να διεκδικήσουμε ικανοποίηση όλων των αναγκών μας. Τώρα είναι ώρα προσωπικής ευθύνης για όλους μας. Συναγερμός, ξεσηκωμός. Τώρα που ξαναβγήκαν στην αγορά οι Πάγκαλοι με τις γνωστές αντικομμουνιστικές αθλιότητες και τους χυδαίους υπαινιγμούς. Άλλωστε ο κ. Πάγκαλος και οι όμοιοι του λένε ότι το ΚΚΕ είναι στο όριο της αστικής νομιμότητας, γιατί στο Πρόγραμμά του έχει το σοσι

ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΑΣΥΔΟΣΙΑ, ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΚΟΥΛΤΟΥΡΑ

Εικόνα
Κλείστε την τηλεόραση. Μην βλέπετε το δόλωμα που ρίχνει για να τσιμπήσετε. Αυτή μας τρομοκρατεί. Αυτή μας παραπλανά. Αυτή ευθύνεται για την ανοησία και τη χαμηλή αισθητική που έχει θρονιαστεί στο σαλόνι μας. Αυτή ευθύνεται για το κάθε αβυσσαλέο μπούστο, κάθε εξτένσιον και κάθε παραλήρημα χαζομάρας που προβάλλεται σαν προκλητική ανατροπή. Αυτή ευθύνεται που θα μας πνίξει το οξυζενέ των ξανθών με τα προφανή μπότοξ. Εμείς ευθυνόμαστε (οι τουλάχιστον πολλοί από μας) που σ’ αυτή την κατά μέτωπο επίθεση δεν βρήκαμε τίποτα να προβάλουμε ως αντιπερισπασμό. Και βέβαια όταν λέμε τηλεόραση δεν εννοούμε το μέσο αυτό καθεαυτό, εννοούμε τα σαβουροκάναλα των μεγαλοεργολάβων των εφοπλιστών και των βιομηχάνων.

ΠΙΝΟΚΙΟ ΠΙΝΟΚΙΟ ΠΕΣ ΜΑΣ ΤΟ ΕΠΙΤΟΚΙΟ

Εικόνα
πηγή:στυξ

ΕΙΜΑΙ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΣ

Εικόνα
Φοβάμαι να ελπίζω. Κι ελπίζω να μη φοβάμαι. Αν και η ελπίς πολλάκις του άνδρας διώλεσεν, λέω να ελπίσω ότι ανέλπιστα μπορεί να υποχωρήσει η μετριοκρατία και να εξαφανιστούν οι ημίαιμοι που πάντα επιλέγουν άσχετους και έτσι σχηματίζεται ο βάλτος των κροκοδείλων. Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα, είμαι παντρεμένος. Γιώργος Σκαμπαρδώνης

Η 18η ΜΠΡΥΜΑΙΡ ΤΟΥ ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΥ ΒΟΝΑΠΑΡΤΗ (13)

Εικόνα
ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ 13ον ΜΕΡΟΣ (Συνέχεια από το προηγούμενο) Είναι αλήθεια ότι στα 1851 η Γαλλία είχε περάσει ένα είδος μικρής εμπορικής κρίσης. Στα τέλη του Φλεβάρη παρατηρήθηκε πτώση των εξαγωγών σε σύγκριση με το 1850. Το Μάρτη η κατάσταση των βιομηχανικών νομών φαινόταν τόσο απελπιστική όσο και ύστερα από τις μέρες του Φλεβάρη, Το Μάη οι δουλειές δεν είχαν ακόμα ξαναζωντανέψει. Ακόμα και στις 28 του Ιούνη η κατάσταση της τράπεζας της Γαλλίας έδειχνε, με την τεράστια αύξηση των καταθέσεων και με την εξίσου μεγάλη ελάττωση των προκαταβολών πάνω σε γραμμάτια, το σταμάτημα της παραγωγής. Και μονάχα στα μέσα του Οκτώβρη άρχισε πάλι μια προοδευτική αναζωογόνηση των εργασιών. Η γαλλική αστική τάξη εξηγούσε αυτή την εμπορική στασιμότητα με καθαρά πολιτικούς λόγους, με την πάλη ανάμεσα στο κοινοβούλιο και την εκτελεστική εξουσία, με την αβεβαιότητα της προσωρινής κρατικής μορφής, με τη φριχτή προοπτική για τη δεύτερη Κυριακή του Μάη του 1852. Δε θέλω ν’ αρνηθώ ότι όλες αυτές οι αιτίες προκάλ