Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Οκτώβριος, 2008

ΦΟΥΚΑΡΑ ΑΛΕΞΗ ΦΟΥΚΑΡΑ

Εικόνα
Ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΝ Ν. Κωνσταντόπουλος, μιλώντας το Σάββατο στα «ΝΕΑ» , είπε ότι «αν οι κ.κ. Παπανδρέου και Τσίπρας κινηθούν με τόλμη και ευρύτητα σκέψης μπορούν να δρομολογήσουν εξελίξεις που θα επαναπροσδιορίσουν πολλά πράγματα στην πολιτική βά ση των κομμάτων και εντός των κοινωνικών στρωμάτων». Προτείνει στο ΣΥΝ «να πούμε στο ΠΑΣΟΚ ποιο πρόγραμμα και ποιες εγγυήσεις μπορούν να εξασφαλίσουν τις διαφορετικές κυβερνητικές πολιτικές και πλειοψηφίες (...) είμαστε κατά της αυτοδυναμίας και υπέρ των προγραμματικών συγκλίσεων για κυβερνήσεις συνεργασίας, με την Αριστερά οργανικό και ισότιμο στοιχείο προοδευτικής σύνθεσης και προοπτικής».. Ο κ. Λαλιώτης, σε συνέντευξή του στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» , τάχθηκε σε «εδώ και τώρα» συνεργασία των δυο κομμάτων, κάλεσε μάλιστα το ΠΑΣΟΚ να ξεφύγει από το «σύνδρομο της μονοκομματικής διακυβέρνησης, του κυβερνητισμού, της αυτάρκειας, της αλαζονείας.. Ο φουκαράς ο Αλέξης (κάνει ότι) ανθίσταται. Αλλά με τέτοιους «προξενητάδες»..

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΞΕΚΙΝΗΣΕ

Εικόνα
Η επανάσταση ξεκίνησε. Στη Γερμανία, η συνεταιριστική κυβέρνηση χριστιανοδημοκρατών - σοσιαλδημοκρατών, αποφάσισε οι αποδοχές των μεγαλοστελεχών των τραπεζών, να μην ξεπερνούν ετησίως τις 500.000 (!) ευρώ. Μιλάμε ότι θα πέσει μεγάλη πείνα. Την ίδια ώρα οι λαϊκοί ηγέτες Μπους – Σαρκοζί μας ανακοίνωσαν ότι αναζητούν από κοινού τον «δημοκρατικό καπιταλισμό» Καλή τους επιτυχία.

ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΝΙΚΗΣΑΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΦΑΝΤΑΖΕ ΑΝΙΚΗΤΟ

Εικόνα
Από τα πιο τρυφερά του χρόνια, έζησε κι ο πιτσιρικάς τη φρίκη της Μακρονήσου Οι καταπατητές της Μακρονήσου συνεχίζουν το έργο της βεβήλωσης του χώρου. Η Μακρόνησος στο μεσουράνημά της, ένα χρόνο μετά το αιματοκύλισμα των κρατουμένων σκαπανέων του Α' Τάγματος Ο μεγάλος τους στόχος είναι η αλλαγή που Πρ οεδρικού Διατάγματος που ορίζει τις χρήσεις γης, ώστε να απελευθερωθούν οι σχεδιαζόμενες επενδύσεις αιολικής ενέργειας στο μαρτυρικό νησί. Σκίτσο για τη Μακρόνησο.(Ο ΡΙΖΟΣ της Δευτέρας αρ. 51 6/10/1947) Η τελευταία πράξη βεβήλωσης του ιστορικού τόπου, είναι η μετατροπή των σωζόμενων ιστορικών κτιρίων σε στάβλους, τα «παλικάρια» είχαν το θράσος να μπουν στο κτίριο που στεγαζόταν το διοικητήριο του στρατοπέδου και να το μετατρέψουν σε σπίτι τους. Οι κακουχίες απίστευτες, μα τα κεφάλια στέκουν ψηλά για να συμβολίζουν τις αδούλωτες ψυχές των ζωντανών σκελετών και να θυμίζουν στους δήμιους ότι τίποτα δεν είναι ικανό να τους γονατίσει... Υπάρχει σχέδιο αλλαγής της

ΔΙΝΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΟΥ ΣΕ ΟΠΟΙΟΝ ΣΗΚΩΝΕΤΑΙ

Εικόνα
Την "ηθική των αφεντικών" την αντιπάθησα όσο και την "ηθική των δούλων". Μια τρίτη ηθική έβλεπα να διαμορφώνεται μέσα μου: "Δίνε το χέρι σου σε όποιον σηκώνεται". "Πολύ νωρίς κατάλαβα πως τον άνθρωπο τον πλάθει η αντίστασή του στο περιβάλλον του". Μαξίμ Γκόρκι

ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ - Η 18η ΜΠΡΥΜΑΙΡ ΤΟΥ ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΥ ΒΟΝΑΠΑΡΤΗ (2)

Εικόνα
ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ 2 ον ΜΕΡΟΣ ΙΙ Κεφάλαιο δεύτερο Ας ξαναπιάσουμε το νήμα της εξέλιξης. Η ιστορία της συνταχτικής εθνοσυνέλευσης ύστερα από τις μέρες του Ιούνη είναι η ιστορία της κυριαρχίας και της διάλυσης της δημοκρατικής ομάδας της αστικής τάξης, της ομάδας εκείνης που είναι γνωστή με το όνομα τρίχρωμοι δημοκράτες, πούροι δημοκράτες, πολιτικοί δημοκράτες, φορμαλιστές δημοκράτες κλπ. Η ομάδα αυτή είχε αποτελέσει στο καθεστώς της αστικής μοναρχίας του Λουδοβίκου Φιλίππου, την επίσημη δημοκρατική αντιπολίτευση και συνεπώς ένα αναγνωρισμένο, συστατικό μέρος του τότε πολιτικού κόσμου. Είχε τους αντιπροσώπους της στις βουλές και σημαντική σφαίρα επιρροής στον Τύπο. Το παρισινό όργανό της, τη «Νασιονάλ» το θεωρούσανε στο είδος του τόσο αξιοσέβαστο, όσο και τη «Ζουρνάλ ντε Ντεμπά». Ο χαρακτήρας της αντιστοιχούσε στη θέση που είχε μέσα στη συνταγματική μοναρχία. Δεν ήταν μια ομάδα της αστικής τάξης, που τη συνδέανε μεγάλα κοινά συμφέροντα και που την ξεχώριζαν

Αντιμέτωποι με την πείνα

Εικόνα
Αγώνας για λίγα σπυριά ρύζι, λίγες ανάσες ζωής γι' αυτούς και τα παιδιά τους. Είναι οι φτωχοί του Πακιστάν, που προσπαθούν να επιβιώσουν με όποια διεθνή βοήθεια φτάνει στη χώρα. Οι απλοί άνθρωποι είναι αντιμέτωποι με τους λίγους τοπικούς "καρχαρίες" και τις επεμβάσεις των ξένων "αρπαχτικών" που δεν διστάζουν να καταδικάσουν στην πείνα έναν ολόκληρο λαό, αρκεί να υπηρετήσουν πιστά τα συμφέροντα των πολυεθνικών που τους χρηματοδοτούν.

ΕΣΥ ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ;

Εικόνα
Σιγουρέψου σαν φεύγεις από τον κόσμο Όχι απλά πως ήσουνα καλός Μα πως πίσω σου αφήνεις έναν κόσμο καλό». Μπρεχτ διά στόματος της «Αγίας Ιωάννας των σφαγείων»

ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ - Η 18η ΜΠΡΥΜΑΙΡ ΤΟΥ ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΥ ΒΟΝΑΠΑΡΤΗ

Εικόνα
Είναι ένα από τα αγαπημενα μου βιβλια (εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή») στις σελιδες του ο αναγνωστης παρακολουθη συνοπτικά τα ιστορικά γεγονότα της περιόδου των ταξικών αγώνων μετά το 1849, αποκαλύπτει ανάγλυφα μέσα από το μεγαλοφυές αυτό έργο, όχι αυτή ή την άλλη δράση των προσώπων που η αστική ιστοριογραφία εμφανίζει ως πρωταγωνιστές, αλλά τις σχέσεις των τάξεων, την πάλη μεταξύ τους από τη θέση κάθε κοινωνικής τάξης στην κοινωνία και το γιατί τα συγκεκριμένα ιστορικά γεγονότα έχουν τη συγκεκριμένη κατάληξη. Και πάνω απ' όλα ότι η ύπαρξη των συγκεκριμένων τάξεων σε κάθε κοινωνικοοικονομικό σχηματισμό, άρα, και οι συγκρούσεις τους εξαρτώνται από τον τρόπο παραγωγής και, άρα, τον τρόπο ανταλλαγής που απορρέει απ' αυτόν. Ο Φ. Ενγκελς στον πρόλογο της τρίτης γερμανικής έκδοσης γράφει: «Η Γαλλία είναι η χώρα όπου περισσότερο από οπουδήποτε αλλού οι ταξικοί αγώνες έφταναν κάθε φορά ως την αποφασιστική μάχη και όπου, συνεπώς, διαγράφονταν με τον πιο ανάγλυφο τρόπο

Η ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Εικόνα
Παίρνεις το ΙΧ σου και ξεκινάς για μια μικρή απόδραση, ένα διάλυμα από την «ριμάδα» την καθημερινότητα., είσαι όμως αναγκασμένος να χρησιμοποιήσεις την Εθνική Αθηνών - Πατρών, που σε κάθε βήμα σου διαπιστώνεις και μια κακοτεχνία και που σε κάθε χιλιόμετρο ορθώνονται μπροστά σου γιγάντιες ταμπέλες, που, πολύ... ευγενικά, σε ενημερώνουν ότι λόγω του άθλιου οδοστρώματος στο επόμενο χιλιόμετρο θα ...σκοτωθείς (!), και τότε θυμάσαι τις νέες αυξήσεις στα διόδια ύψους μέχρι και 148%! Και σου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι. Και απορείς με το θράσος τους… Ένα θράσος που είναι ευθέως ανάλογο της υπαλληλικής τους σχέσης με τους μεγαλοεργολάβους και τους μεγαλοκατασκευαστές. Και το παίρνεις απόφαση… Το θράσος τους είναι αβυσσαλέο. Τόσο αβυσσαλέο όσο γελοία αναδεικνύονται εκείνα τα βαρύγδουπα περί «νταβατζήδων» και «εθνικών εργολάβων». Και μιας που για εκδρομή ξεκινήσαμε και καταλήξαμε να μιλάμε για «νταβατζήδες», αντί οι αρχηγοί των δύο κομμάτων που διαιωνίζουν αυτό το κράτος να ξεσπαθώνουν εναντίον

ΟΙ ΒΕΖΙΡΗΔΕΣ

Εικόνα
Πάει, χάλασε ο κόσμος. Αμα αρχίζουνε οι βεζίρηδες και διαπιστώνουν πως ο κόσμος γελάει ενώ η πίεση αυξάνει, πάει, χάλασε το πράγμα. Κι όχι τίποτα άλλο, αλλά έχουνε πέσει και οι μάσκες, έτσι που οι χτεσινοί αριστεροί υπάλληλοι της αστικής τάξης γίνανε σήμερα δεξιοί υπάλληλοι της ίδιας τάξης.