Τα παραμύθια της Χαλιμάς

  1. Τους απασχολεί ο καρκίνος που θερίζει. Τους απασχολούν τα όργια των εταιριών, μεγάλων και μικρών. Αυτών που μας κόβουνε το πρόγραμμα στην τηλεόραση, για να μας γεμίσουν ψεύτικες προσφορές και παραμύθια της Χαλιμάς. Διηγούνται Οδύσσειες για το πώς την πάτησαν με τις εταιρίες τηλεπικοινωνιών που δεν κάνουν αυτό που υπόσχονται. Πώς χάνουν ώρες να περιμένουν στο τηλέφωνο να απαντήσει η εταιρία και ακούνε μουσική. Πώς πλημμύρισε το σπίτι από το καινούργιο πλυντήριο και ο κύριος που ήρθε για το σέρβις, είπε ότι «φταίνε τα ρούχα που βάζουν μέσα, γιατί δεν είναι καλά». Τι είναι όμως αυτό που τους αποτρέπει από το να αφιερώσουν λίγο χρόνο για να αντιληφθούν πια είναι η αιτία της παράνοιας που ζουν;

  1. Το γεγονός ότι η κοινωνία χωρίζεται σε τάξεις, δεν προκύπτει τυχαία, ούτε επειδή έτσι θέλησαν ορισμένοι άνθρωποι οι οποίοι αν θελήσουν το αντίθετο, τότε οι τάξεις θα εξαφανιστούν ως διά μαγείας. Αυτό μην το ξεχνάτε ποτέ.

  1. Είναι λίγο παλιό, το θεωρώ όμως ντοκουμέντο, μιας και έχουμε για πρώτη ίσος φορά μια αυθεντική περιγραφή και δημόσια ομολογία για τον ιστορικό ρόλο του ΠΑΣΟΚ ως λαφυραγωγού, σφετεριστή, κάπηλου, κυματοθραύστη και «πεμπτοφαλαγγίτη» των ιδεών, των οραμάτων, των συνθημάτων της Αριστεράς. Αναφέρομαι σε άρθρο παρέμβαση του Κώστα Λαλιώτη στην εφημερίδα Τα Νέα. Σε μια χαρακτηριστική αποστροφή ο κ. Λαλιώτης λέει: «Με την αρνητική «κατάστασή μας αφήνουμε στα κόμματα της άλλης Αριστεράς και κυρίως στο ΣΥΡΙΖΑ και στο ΚΚΕ πολύτιμο ζωτικό χώρο για να διεκδικήσουν αξιόπιστους ρόλους με λόγο, πρωτοβουλίες και παρεμβάσεις μέσα και έξω από τη Βουλή». Αφήστε απ’ έξω τις ενστάσεις του κ. Λαλιώτη σε ότι αφορά στο ΣΥΡΙΖΑ, καθότι δεν έχουν περάσει και πολλά χρόνια από τότε που, ως γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, απεύθυνε προτάσεις συνεργασίας προς τον ΣΥΝ και θα σας μείνει μιας σπάνιας ειλικρίνειας παρέμβαση.

  1. Κύριε Καραμανλή. Είναι αλήθεια ή ψέματα ότι οι «κοινωνικοί διάλογοι» που στήνεις, είναι ίδιοι με κείνους που στήσανε κάποιοι άλλοι πριν από εσένα το 1990-'93 και το 2001-2002, με τους νόμους Σιούφα και Ρέππα, που και τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης αύξησαν και τις συντάξεις μείωσαν;

Σχόλια

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Το σχόλιο με τη Μαρία Αντουανέτα πολύ μου άρεσε. Θα προτιμούσα βέβαια στη θέση της Μαρίας τον Λουδοβίκο. Και θα προτιμούσα τα γεγονότα που ακολούθησαν τον αποκεφαλισμό του. Και θα προτιμούσα εμβάθυνση των όσων ακολούθησαν. Πολλά θέλω ε; ή όχι;

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΦΑΣΙΣΜΟΣ: ΤΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ

ΑΤΟΜΙΚΟ ΡΟΛΟΙ