«Επιφανειακά, η θεωρία και η πράξη του φασισμού ίσως φαίνεται ότι προσομοιάζουν κατά πολύ στον περίφημο ορισμό του Γκίμπον για τη θεωρία και πρακτική της μεσαιωνικής Καθολικής Εκκλησίας: "η υπεράσπιση της ανοησίας μέσω της βίας". Ωστόσο, στην πραγματικότητα, όπως ήδη έχει δοθεί ευκαιρία να τονιστεί, υπάρχει μια εξαιρετικά ορθολογική μέθοδος στην ανοησία, αν μη τι άλλο στη βία. Πίσω από τους πομπώδες μεγαλομανείς, ναρκομανείς και παρακμάζοντες μποέμ, οι οποίοι συνιστούν τη βιτρίνα του φασισμού, οι επιχειρηματικές κεφαλές του χρηματιστικού κεφαλαίου που χρηματοδοτούν και κινούν τα νήματα είναι απολύτως ψύχραιμες, νηφάλιες και ευφυείς. Εδώ μας ενδιαφέρει το πραγματικό σύστημα του φασισμού και όχι η επίπλαστη ιδεολογία που έχει δημιουργηθεί για να εξαπατηθούν οι αφελείς. Το δεύτερο, η εμφανώς πλαστή ιδεολογία, είναι σημαντικό μόνο σε σχέση με το πρώτο, το πραγματικό λειτουργικό σύστημα για τη διατήρηση του καπιταλισμού σε συνθήκες ακραίας κρίσης και αποδυνάμωσης». Ράτζανι Πάλμε
Σχόλια
Χωρίς να έχω ευρύτερα στοιχεία παρά μόνο προσωπικές ή τρίτες εκτιμήσεις αντιεπιστημονικότητας (όπως π.χ. "επιστημονικό είναι μόνο το επικερδές" που γράφεις), θα προβάλω και ένα άλλο μέσο του οικονομισμού το οποίο χρησιμοποιείται από τους κυρίαρχους της "υπερεθνικής ελίτ":
Η πολιτική ορθότητα! Αν αυτή δε χρησιμοποιείται τελείως αντιεπιστημονικά ιδίως στις κοινωνικές επιστήμες εξοβελίζοντας τη μαρξιστική σχολή σκέψης (που ήταν και είναι ακόμα η κυρίαρχη στην ιστοριογραφία π.χ.), τότε τι άλλο μπορεί να δείξει το πόσο αντιεπιστημονικά, αντι-ορθολογιστικά και εν επεκτάσει αντι-διαφωτιστικά και σκοταδιστικά λειτουργεί το παρόν σύστημα;!